- zwijanie
- 滚动
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
kędzierzawka — ż III, CMs. kędzierzawkawce, blm «wirusowa choroba roślin, np. ziemniaków, buraków, truskawek, której objawem jest kędzierzawienie się (marszczenie się i zwijanie) liści, a następnie skarłowacenie całej rośliny» … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
pilśń — ż V, DCMs. pilśńśni, blm «gęsty, zbity materiał otrzymywany z włókien wełny lub sierści króliczej, zajęczej itp. przez moczenie w gorącej wodzie oraz zwijanie na płótnie i tłoczenie, maglowanie; rodzaj filcu» Wielbłądzia pilśń. Kapelusz, beret z… … Słownik języka polskiego
refować — ndk IV, refowaćfuję, refowaćfujesz, refowaćfuj, refowaćował, refowaćowany żegl. «zmniejszać powierzchnię żagla podczas zbyt silnego wiatru przez częściowe zwijanie go lub składanie dolnej jego części i umocowanie jej za pomocą linek» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na … Słownik języka polskiego
kręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kręcićcę, kręcićci, kręć, kręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś w koło, powodować, że coś się obraca, wiruje; obracać, poruszać czymś w różne strony : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukręcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ukręcićcę, ukręcićci, ukręcićęć, ukręcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} połączyć, zespolić ze sobą luźnie elementy przez kręcenie ich, zwijanie, obracanie razem; skręcić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień